Մղձավանջ, որը միշտ նրանց հետ կլինի

Մղձավանջ, որը միշտ նրանց հետ կլինի

Հայաստանը ամիսներ շարունակ շրջափակման մեջ ապրած, սոված ու տանջված արցախցու համար անվտանգ տարածք է, որտեղ կա պետական հոգածություն, կա գոնե կերակուր, կան մարդիկ,  որոնք ամեն կերպ օգնում են։ Բայցև այնպես այստեղ նա հայտնվում է սոցիալական անդունդի եզրին, համալրելով...
«Երեկ երեխաները իրար մեջ խոսում էին, որ Տատիկ- Պապիկի արձանը քանդվելու է:  Շատ ազդվել ու տագնապել էին դրանից»

«Երեկ երեխաները իրար մեջ խոսում էին, որ Տատիկ- Պապիկի արձանը քանդվելու է:  Շատ ազդվել ու տագնապել էին դրանից»

«Երեկ երեխաները իրար մեջ խոսում էին, որ Տատիկ- Պապիկի արձանը քանդվելու է:  Շատ ազդվել ու տագնապել էին դրանից»,- պատմում է Արցախից տեղահանված Դիանա Այվազյանը ու ավելացնում` իր եւ հազարավոր արցախցի երեխաները հոգեկան խաղաղությունը վերականգնելու կարիք ունեն: Երկու...
«Իգոր Գալստյանը հաղթել է, նա չի տեսել այն, ինչը հիմա կա, Ղարաբաղի կործանումը»․ Արցախի համար զոհված հերոսը

«Իգոր Գալստյանը հաղթել է, նա չի տեսել այն, ինչը հիմա կա, Ղարաբաղի կործանումը»․ Արցախի համար զոհված հերոսը

Արցունքերը խեղդում են Արցախից բռնի տեղահանված Մարինա Գալստյանի խոսքերը։ Նա մեծ դժվարությամբ է խոսում հայրենիքի, տան, ամուսնու և գաղթի ճանապարհն անցնելու մասին։ Երեք անչափահաս երեխաների հետ ապրում է Հրազդան քաղաքում վարձակալած բնակարանում։ Հյուրասենյակի անկյուններից...
«Կլուբի դուռ, պատուհան ջարդեցին, դագաղներ սարքեցին, տարան Ճարտար»․արցախցի  զինվորականի այրու հուշերից

«Կլուբի դուռ, պատուհան ջարդեցին, դագաղներ սարքեցին, տարան Ճարտար»․արցախցի  զինվորականի այրու հուշերից

«Ծնողի սեր չեր վայելել։ Ծնողականն էլ չհասցրեց լիարժեք վայելել։ Ամեն տեղից ցավ, ցավ, ցավ․․․ Որտե՞ղ ու ո՞նց, ո՞ր մեկը տեղավորես՞։ Արժեզրկված, անարժեք կյանք․․․․», — Նուբար Ավետիսյանը վերջերս հաճախ է խոսում ինքն իր հետ։ Ամուսնուն կորցնելուց հետո է առաջացել այս...
Պահանջվում են մեղավորներ

Պահանջվում են մեղավորներ

Մեկը պիտի կանգնի ու ասի՝ հա, մենք մեղավոր ենք էս ամենում։ Ոչ թե ամբողջ մեղքն է մերը, այլ մենք էլ ենք մեղավոր։ 1918-20 թվին դաշնակցականները մեղավոր էին համեմատաբար ավելի մեծ Հայաստան չունենալու մեջ։ Առ այսօր չեն ընդունում իրենց մեղքը։ Դե, Սովետի օրոք չունեցանք էնպիսի...
Տղան զոհվել է, ամուսինը` վիրավորվել․«Մեզ համար մեկ է` գիշեր է, թե ցերեկ, մեզ համար էլ ոչինչ չի փոխվի»

Տղան զոհվել է, ամուսինը` վիրավորվել․«Մեզ համար մեկ է` գիշեր է, թե ցերեկ, մեզ համար էլ ոչինչ չի փոխվի»

«Ես հինգ երեխաների մայր եմ,- ասում է Ստեփանակերտից բռնի տեղահանված կինը, ապա հուզված ինքն իրեն ուղղում է,- Արդեն` չորս»: 41-ամյա Նարինե Սահակյանը սեպտեմբերի 19-ին կորցրել է ավագ որդուն` 19-ամյա Սամվելին, սակայն մինչ օրս չի կարողանում հավատալ, որ նա այլեւս չկա: «Մենք...

Pin It on Pinterest